FRAZEOLOGIA

oznacza niejasną, trudną do ogarnięcia sytuację. Określenie to ma niewątpliwie związek z nakręconą (1947 r.) przez Josefa Machę komedią pomyłek "Nikdo nic neví". Polski tytuł, "Nikt nic nie wie", zakorzenił się w naszym języku jako synonim czegoś niezrozumiałego - powiedzenia tego używa się często jako rozwinięcie bardziej ogólnego zwrotu "czeski film". Niektórzy w tym ostatnim związku wyrazowym doszukują się również wpływów tzw. "Nowej Fali" w czeskim kinie - serii oryginalnych, ale często też i niełatwych w odbiorze filmów z lat 60-tych XX wieku. [przykład filmu czeskiej Nowej Fali - "Sedmikrásky" Věry Chytilovej]

to błąd powstały podczas pisania - polega na zamianie sąsiadujących ze sobą liter. Dlaczego czeski? W języku rodaków Hrabala istnieje wiele słów, które przypominają polskie wyrazy, cechuje je jednak odmienny niż u nas układ liter, por. karp - kapr, szewc - švec.

zwana również flądrą, plerezą, dywanem, płetwą lub, opisowo, krótko z przodu długo z tyłu. Uczesanie to cieszyło się swego czasu dużą popularnością u naszych południowych sąsiadów. [więcej na ten temat w Wikipedii, w serwisie Z czuba.pl oraz w artykule M. Rybackiej].

to w slangu piłkarskim prostopadłe podanie dogrywane pomiędzy obrońcami drużyny przeciwnej, umożliwiające zawodnikowi drużyny atakującej wbiegnięcie na wolne pole i przejęcie piłki. Zagranie to w latach 30. ubiegłego stulecia upowszechnili piłkarze z Czech (już wtedy zaliczali się do futbolowych potęg).

to coś marnego, niesolidnego, tandetnego. Lípa to również marka czechosłowackich papierosów bez filtra - produkowano je w sześćdziesiątych latach XX wieku, a w pewnym okresie podobno importowano do Polski. Tytoń używany do ich produkcji był ponoć wyjątkowo lichego sortu i w związku z tym, jak głosi jedna z hipotez, samą nazwę (wraz z przymiotnikiem określającym kraj pochodzenia) przeniesiono na wszystko, co charakteryzuje się niską jakością.